Tartalomjegyzék:
Az orvos az, akit szakembernek lehet nevezni.
Egészen a közelmúltig a szakmám meghatározása megegyezett a foglalkozás definíciójával. Számomra felcserélhető szavak voltak. A szakma olyasmi volt, amit az ember meg fog tenni a megélhetésért. Most már rájövök, hogy ez a meghatározás hiányos volt, alig karcolta fel a szakmát alkotó felszínt. Míg a „szakmák” változatosabbak, mint ahogy egyes fogalmak és / vagy ötletek ezt látszanak, több is van bennük, mint amennyire kezdetben látni lehet.
Első lépések
Egy szakma részletezi a munka számos létfontosságú aspektusát. Amelyek közül az első a „szakember”. Definíció szerint a szakember csak az, aki egy szakmában dolgozik. Ahhoz azonban, hogy valamiben profinak lehessen tekinteni, jellemzően magasabb színvonalúak, mint társaik. Ez általában egy hosszú és kiterjedt oktatás és a területen szerzett több éves tapasztalat eredménye. A mérnöki szakokhoz gyakran megkövetelik a főiskolai oktatást, hogy valóban jártassá váljanak. Hasonlóképpen, az orvosok és az ügyvédek csak sok-sok éves iskoláztatás után léphetnek be a foglalkozásba. Vannak azonban kivételek. A profi sportolóknak nem feltétlenül van szükségük olyan magas szintre, mint az iskolai végzettség, de mindenképpen szükségük van évekre és évekre kiterjedő tapasztalattal a sport intenzív szinten való játékában.
A második követelmény, aminek meg kell felelnie ahhoz, hogy profinak lehessen tekinteni, az, ahogy Paul Sieghart a Jogi és Orvostudományi Világkongresszus IV. A szakmák ezen az egyenlőtlenségen alapulnak, mivel a kapcsolatban élők egyike rendelkezik a feladat elvégzéséhez szükséges képességekkel, míg a másik nem és segítségre szorul. A második követelmény itt különbözteti meg a szakmát minden más foglalkozástól. Ez az egyenlőtlenség összeférhetetlenséget okoz a szakember és az ügyfél között. Ez a konfliktus az a tény, hogy az a személy, aki képes megoldani a problémát, természetesen kötelessége önmagával szemben. Meg kell élnie, esetleg egy családon kívül önmagán kívül is. De most hivatása arra szólítja fel, hogy a legjobb tudása szerint nyújtson szolgáltatást.Miért ne tölthetné fel az ügyfelet, amit akar? Ez az alapvető kérdés az, hogy miben különbözik egy szakma. Az „etikai kódex”, amelyet valakinek be kell tartania ahhoz, hogy profinak lehessen tekinteni, biztosítja, hogy ne éljen vissza a helyzetben birtokolt hatalommal.
Etikai kódexek
Ez egy újabb szempontot hoz fel a szakmákkal kapcsolatban. A legtöbb szakma rendelkezik magatartási kódexekkel, amelyekhez a munkáltató tartani fogja alkalmazottait. Ezeket azonban gyakran fegyelem és büntetés nélkül készítik el azok számára, akik „megsértik” a kódexet. Ezek közös etikai és erkölcsi értékként szolgálnak a terület minden tagja számára. Ez az érvelés, miszerint a „szakmák” a kódokkal ellátott munkák, alapvetően hibásak, amikor megfigyelik a gyakorlatot a területen. Megtekintve például az NSPE mérnöki etikai kódexét. Számos olyan kánon létezik, amelyek túl szélesek és elavultak ahhoz, hogy bármilyen ingadozást tartsanak fenn a jelenlegi mező felett. A Canon 2: „Csak a kompetencia területén végezzen szolgáltatásokat” elhanyagolja azt a tényt, hogy sok mérnök olyan kutatásokat végez, amelyek korábban még nem történtek, ezért nem tekinthetők a terület szakértőinek.Meg kell-e akadályoznia ezt a kódot a feltalálásban és az innovációban? A Canon 4 úgy véli, hogy minden mérnöknek „minden munkáltató vagy ügyfél érdekében hű ügynökként vagy megbízottként kell eljárnia”, de mi van akkor, ha a munkáltató arra kéri a mérnököt, hogy tegyen valamit, amivel nem ért egyet? Most a mérnök szembesül azzal, hogy valami etikátlan dolgot követ el, vagy azt kockáztatja, hogy a főnökükkel szemben rossz kegyelmet érez.
Sokszor a mérnökök azt teszik, amit meg kell tenniük, hogy megtartsák munkájukat és továbbra is ellátják családjukat, és ez néha összeférhetetlenségeket okozhat. Más területeken a műveletek még mindig felülmúlják az általuk követett „kódokat”. A hippokratészi esküben kimondja, hogy „a pácienseim érdekében mérlegelem, és tartózkodom minden káros és huncut dologtól”, de az orvosi szakma a gyakorlatban sem mindig teljesen őszinte. Az orvostudományt és a gyógyszereket latinul nevezik meg, hogy a betegek ne tudják, mit csinálnak, és arra kényszerítik őket, hogy vakon kövessék az orvosok utasítását. Az opioid-válságot vitathatatlanul az okozta, hogy az orvosok kihasználják a betegeket, és addiktív gyógyszereket írnak fel nekik, hogy profitot termeljenek a nagyvállalatok számára. A kódok a gyakorlatban nem csinálnak semmit, és mivel nem szoktak senkit valóban fegyelmezni a területen,nem szabad a szakma szükséges tulajdonságának tekinteni.
A mérnökök beleillenek a szakember definíciójába.
Fontos megfontolandó érv a projektbe való integráció. Ha egy cél közvetlenül kapcsolódik az egyénhez, akkor az egyén általában szakember. Ha azonban a cél inkább egy vállalathoz kapcsolódik, akkor nehezebb azonosítani bárkit, aki közvetlenül kapcsolódik bizonyos szempontokhoz. Például kudarc esetén az ok egy személyre vagy a cégre vezethető vissza? Ha magánszemélyre vonatkozik, akkor ezt a személyt általában szakembernek lehet tekinteni (nyilvánvaló kivételekkel). Ha azonban a kudarc egy vállalat egészéhez kapcsolódik, az érintettek általában nem szakemberek. Ez a leírás ezért gyakran kizárja az üzleti és menedzsment szakembereket.
A "nemes ügy"
Ezeket a szempontokat szem előtt tartva a szakmának tekinthető munkahelyek köre csökken. Az üzleti és menedzsment mellett leírásunk nem tartalmazza a kisvállalkozások tulajdonosait, vállalkozóit vagy a YouTuber növekvő iparágát, a közvetítőket és a játékosokat. Ez továbbra is mérnököket, ügyvédeket, politikusokat, orvosokat, tanárokat és hivatásos sportolókat / színészeket hagy maga után (valamint a saját területükön belüli változatokat). Ezeket megnézve Sieghart újabb követelményei jutnak eszünkbe. A „nemes ügy” birtokában lévő szakmák elképzelése kiemelkedő e példákkal. A mérnökök esetében az a célja, hogy elősegítsék a társadalmak technológiai világát és biztonságosabbá tegyék azt. Az orvosok számára az emberek egészségének megőrzése, a politikusoknak és az ügyvédeknek pedig rendet kell nyújtaniuk a társadalomnak. A tanárok oktatnak, a sportolók és a színészek szórakoztatnak. Minden szakma esetébenolyasmit nyújtanak a társadalom számára, amely nem egyetlen termék, hanem cél. Minden cél valami, ami minden ember életét jobbá és biztonságosabbá teszi.